Nie lubimy czekać!!! Wszystko chcemy tu i teraz załatwiać i mieć od raz, bez wysiłku i zaangażowania. Adwent uczy nas specyficznego oczekiwania, uczy pokornego wsłuchiwania się w Słowo Boże. Na co, bądź na kogo mamy czekać ?! Tyle przecież mamy osób wokół siebie, tylu znajomych w przestrzeniach społecznościowych. Czy ktoś mi jest jeszcze w życiu potrzebny?! Adwent uczy oczekiwania wyjątkowego. To jest wyjątkowa wizyta Niezwykłego Gościa. To jest oczekiwanie na moje spotkanie z Jezusem. Bo On chce przyjść właśnie do mnie.
Moje oczekiwanie na Jezusa nie może być monotonne. Nie może być bierne. Słowo Boże z dzisiejszej niedzieli wyrywa nas z naszej duchowej matni. Dlaczego?
- Bohater dzisiejszej Ewangelii, Jan Chrzciciel długi czas przygotowywał się do swojej misji. Kiedy nadszedł jego czas, krzyczał do serc ludu Izraela, który oczekiwał obiecanego Mesjasza, że Pan jest blisko. Jedna z piosenek religijnych podkreśla to mocno „Wnieś głos, Pan blisko jest”. Chciejmy sercem usłyszeć i oczyma wiary zobaczyć, że Jezus jest blisko nas.
- Jak to zrobić?! Trzeba iść za tym głosem i dobrze się przygotować. Przygotuj drogę do swego serca dla Pana. Wyprostuj ścieżkę swego życia dla Niego. Niech każda dolina, czyli twój życiowy dołek wypełni się Bożą nadzieją, że Bóg zawsze daje Ci szansę. Niech każda góra twojej pychy i każdy pagórek egoizmu będą zrównane Jego miłosierdziem. Dlaczego?! Bo Bóg chce się rodzić w Twoim sercu.
- Prorok Baruch podaje nam wspaniały przepis na praktykę kolejnych dni Adwentu. Oto pierwszy z nich: Złóż, Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. Ten czas ma być czasem radości. Smutek, utrapienie towarzyszą nam zbyt często... za mało kochamy i radujemy się tym, co Bóg nam daje. Zatem chcesz Adwent wykorzystać dobrze – ciesz się z prostych rzeczy: z rodziny, z przyjaciół, szczerej rozmowy, dobrej kawy, z wysiłku fizycznego, wartościowego filmu czy dobrej książki. Druga praktyka adwentowa brzmi: Oblecz się płaszczem sprawiedliwości pochodzącej od Boga. Zaplanuj i przygotuj sobie już dziś dobry rachunek sumienia, który wprowadzi Cię w sakrament pokuty i pojednania. Weź ten płaszcz sprawiedliwości i stań w prawdzie przed Bogiem. W prawdzie grzeszności, która z Bożą pomocą staje się dla Ciebie siłą. Ledwo skończył się 1 listopada, a świat już zaczął przygotowania do świąt. Myśl już o spowiedzi i porządkach w sercu. Solidny rachunek sumienia Ci w tym pomoże. Ostatnią trzecią radą od proroka Barucha są słowa: Z radością bowiem poprowadzi Bóg Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie sprawiedliwością i miłosierdziem. Pamiętaj, że Bóg nas prowadzi przez ścieżki naszego życia. Często tego nie dostrzegamy. Uważamy, że Bóg niesprawiedliwie sądzi, źle rozdziela swoje łaski. Często wolimy krytykować niż błogosławić. Lubimy wytykać innych palcami, a nie bijemy się w piersi za swoje grzechy.
A czas przemija... to pokazuje nam, że Bóg rzeczywiście ma zamysł miłości wobec każdego z nas. Po latach człowiek się przekonuje, że Bóg czuwa i prowadzi nas do światła swej chwały.
Zatem w drugą niedzielę Adwentu niech towarzyszą nam słowa Wznieś głos, Pan blisko jest. Działajmy, by dobrze przygotować się na powtórne przyjście Jezusa i czas narodzin Pana.
