Przeznaczeni do zbawienia - XXI- Niedziela zwykła roku C - 25 sierpnia

(Łk 13, 22-30) Jezus przemierzał miasta i wsie, nauczając i odbywając swą podróż do Jerozolimy. Raz ktoś Go zapytał: «Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?» On rzekł do nich: «Usiłujcie wejść przez ciasne drzwi; gdyż wielu, powiadam wam, będzie chciało wejść, a nie zdołają. Skoro Pan domu wstanie i drzwi zamknie, wówczas, stojąc na dworze, zaczniecie kołatać do drzwi i wołać: „Panie, otwórz nam!”, lecz On wam odpowie: „Nie wiem, skąd jesteście”. Wtedy zaczniecie mówić: „Przecież jadaliśmy i piliśmy z Tobą, i na ulicach naszych nauczałeś”. Lecz On rzecze: „Powiadam wam, nie wiem, skąd jesteście. Odstąpcie ode Mnie wszyscy, którzy dopuszczacie się niesprawiedliwości!” Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów, gdy ujrzycie Abrahama, Izaaka i Jakuba, i wszystkich proroków w królestwie Bożym, a siebie samych precz wyrzuconych. Przyjdą ze wschodu i zachodu, z północy i południa i siądą za stołem w królestwie Bożym. Tak oto są ostatni, którzy będą pierwszymi, i są pierwsi, którzy będą ostatnimi».

"Raz ktoś Go zapytał: "Panie, czy tylko nieliczni będą zbawieni?"

W Kościele katolickim każdy chrześcijanin w darze chrztu świętego otrzymuje dar łaski Bożej i chwały niebieskiej.

Dar łaski Bożej jest nam potrzebny na nasze „Tu i teraz” ziemskiego życia, abyśmy będąc wrażliwi na miłość Bożą potrafili przy Jej pomocy odrzucić grzech i w nim nie trwać, a otworzyć się na miłosierdzie Boże.

Chwała niebieska dana nam jest po śmierci. Wiedząc o tym, z ufnością i nadzieją mamy tu na ziemi pokonywać wszelkie trudności, bo czeka na nas wieczny odpoczynek i pełnia szczęścia, gdzie już nie będzie ani cierpienia, ani łez, ani bólu.

 Co nam więc przeszkadza zostać zbawionymi?

Oto kilka przyczyn prowadzących nas do potępienia.

1. Bluźnierstwo przeciw Duchowi Świętemu.

Na czym polega bluźnierstwo przeciwko Duchowi Świętemu? (Mk 3,20-30).

Grzech nazywany bluźnierstwem przeciwko Duchowi Świętemu to ustawiczne i świadome sprzeciwianie się człowieka Bogu pragnącemu go doprowadzić do nawrócenia przez moc Ducha Świętego.

Istotą grzechu przeciwko Duchowi Świętemu jest to, że człowiek — poznając Bożą miłość, miłosierdzie, cierpliwość, znając dobrze środki zbawcze, które Bóg mu podsuwa — coraz mniej Go kocha, coraz bardziej grzeszy, odkłada żal, pokutę i nawrócenie na przyszłość, np. na moment śmierci.

Człowiek taki – chociaż poznał wielką miłość Boga – zasklepia się w złu, obojętności na Niego i na ludzi; staje się niewrażliwy na wszystkie próby doprowadzenia go do szczerego nawrócenia.

Ten bluźni przeciwko Duchowi Świętemu, kto poznał dobroć Bożą i nadużywa ją, odkładając swoje nawrócenie na ostatni moment życia.

Człowiek taki mówi sobie: „Mogę grzeszyć, ile tylko mi się podoba. Bóg jest miłosierny, dlatego w chwili śmierci przebaczy mi grzechy i pójdę do nieba jak ci, którzy przez całe życie «męczyli się», usiłując nie grzeszyć".

Kto przyjmuje taką postawę, ten ustawicznie przeciwstawia się łasce Bożej, która chce go doprowadzić do prawdziwej miłości i nawrócenia. Kto zasklepił się w podobnej postawie, może nie nawrócić się nawet w godzinie śmierci, gdyż wyzbył się miłości. Bez niej zaś nikt nie jest w stanie żałować za grzechy.

2. Postawa obojętności.

Bluźniąc przeciwko Duchowi Świętemu, człowiek skazuje się na wieczne potępienie, czyli na wieczne trwanie w świadomie przyjętej postawie obojętności na Boga.

Ta obojętność w wieczności stanie się nienawiścią. Grzech ten nie będzie nigdy człowiekowi odpuszczony, gdyż polega na upartym i świadomym przeciwstawianiu się Bożemu wezwaniu do miłości i przyjaźni z Nim.

3. Odrzucenie Chrystusa.

„A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.”(J 17,3).

W powyższej modlitwie arcykapłańskiej Pan Jezus jasno do nas mówi, że nie coś nam daje życie wieczne, ale żywa relacja z Bogiem Ojcem i z Nim. Stąd ważna jest formacja oparta na słowie Bożym.

Przez czytanie Ewangelii i jej rozważanie poznajemy dobroć Boga, Jego miłość do nas oraz osobę Jezusa Chrystusa, który wypełniając wolę Ojca nas odkupił.

Powyższe słowa Zbawiciela tłumaczą nam kwestie zbawienia - dlaczego bez pomocy Niego, nikt nie może osiągnąć życie wieczne!( por. 1 P 1,18-19; Rz 3,23-24).

4. Odrzucenie łaski Chrystusa.

Konkretny owoc odkupienia zostawił nam Pan Jezus w Kościele, w sakramentach, a szczególnie w konfesjonale i w codziennej Eucharystii.

Pouczy nas św. Paweł:

„ Ukazała się bowiem łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa (…).”(Tt 2,11-13).

Pisałem już o „pierwszeństwie łaski”, że bez niej nikt nie potrafiłby się szczerze nawrócić? (Łk 15,8-10).

Aby uzyskać przebaczenie grzechów, człowiek musi uwierzyć w miłosierdzie Boże, z miłości do Niego żałować za swoje winy i prosić Go o przebaczenie.

Bez łaski Chrystusa jednak nie można, ani wierzyć, ani zwrócić się do Boga, ani żałować za grzechy.

Wysłużona przez Zbawiciela łaska pozwala nam wierzyć, a gdy zgrzeszymy, pobudza nas do żalu, rozbudza w nas miłość, bez której nie można otrzymać wiecznego zbawienia.

Teraz rozumiemy, jak trzeba nam czuwać nad własnym sumieniem, aby nie popaść w brak poczucia grzechu  oraz co, to znaczy iść tą ciasną bramą Łaski uświęcającej, ponieważ tylko Chrystus może nas zbawić.

Nie bawmy się więc bezmyślnie życiem, bo za drogie i za cenne jest w oczach Bożych.

I jeszcze jedno, życie nie jest moją, ani twoją prywatną sprawą, za każdą chwilę spędzoną tu na ziemi zdamy sprawę Boskiemu sędziemu. Warto więc coś pożytecznego z tym życiem uczynić, bo otrzymaliśmy je w darze od rodziców i od Boga.

Modlitwa: Mój dobry Ojcze, który jesteś w Niebie, dziękuję Ci za Syna Twojego Jezusa Chrystusa, który umierając na krzyżu w mękach i w poniżeniu odkupił moją duszę z grzechu. Wierzę i ufam w to wszystko, co zostało mi przekazane w Ewangelii. Chcę żyć według słów Jezusa, bo tylko w Nim jest moje zbawienie. Amen!

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy