Wiara, która zadziwia samego Jezusa - 16 września

(Łk 7, 1-10) Gdy Jezus dokończył swoich mów do ludu, który się przysłuchiwał, wszedł do Kafarnaum. Sługa pewnego setnika, szczególnie przez niego ceniony, chorował i bliski był śmierci. Skoro setnik posłyszał o Jezusie, wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę. Ci zjawili się u Jezusa i prosili Go usilnie: "Godzien jest, żebyś mu to wyświadczył, mówili, kocha bowiem nasz naród i sam zbudował nam synagogę". Jezus przeto wybrał się z nimi. A gdy był już niedaleko domu, setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: "Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój. I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie. Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź, a idzie; drugiemu: Chodź, a przychodzi; a mojemu słudze: Zrób to, a robi". Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się i zwracając się do tłumu, który szedł za Nim, rzekł: "Powiadam wam: Tak wielkiej wiary nie znalazłem nawet w Izraelu". A gdy wysłani wrócili do domu, zastali sługę zdrowego.

1. Na czym polegała tak wielka wiara setnika, poganina?

Odpowiemy, na wrażliwości ludzkiej!

 To ona tak zdeterminowała setnika, że „wysłał do Niego starszyznę żydowską z prośbą, żeby przyszedł i uzdrowił mu sługę”.

Relacja „ Pan – sługa”, nie zabrała setnikowi - człowiekowi władzy, współodczuwania w cierpieniu swojego sługi.

2. Świadectwo Żydów o poganinie.

"Godzien jest, żebyś mu to wyświadczył, mówili…”.

Jaką szlachetność i dobroć serca posiadał ów setnik w oczach swoich sług, że ci tak piękne i głębokie świadectwo dali o nim: „Kocha bowiem nasz naród i sam zbudował nam synagogę".

Poganin, rzymianin i w dodatku okupant, pokochał, kraj, ludzi i kulturę narodu, która dla niego była obca.

3. Wiara pełna pokory.

„Setnik wysłał do Niego przyjaciół z prośbą: "Panie, nie trudź się, bo nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój”.

Kim dla setnika musiał być Jezus, skoro wypowiedział słowa poniżające jego w oczach Zbawiciela.

On, Rzymianin, wiedział o tym, że żaden Żyd - według swojego Prawa, nie powinien przestąpić próg cudzoziemca, poganina. Dla Jezusa, był on człowiekiem nieczystym.

Do dzisiaj, na resztkach muru świątynnego w Jerozolimie, znajduje się tablica informująca pogan, że przekroczenie progu świątyni przez nich, grozi śmiercią.

4. W zrozumieniu tej postawy setnika może pomoże nam nasze przeżywanie Eucharystii.

Liturgia Eucharystyczna słowa setnika umieściła tuż przed przyjęciem Pana Jezusa w Komunii św. mówimy:

„ Panie nie jestem godzien abyś przyszedł do mnie, ale powiedz tylko słowo, a będzie uzdrowiona dusza moja”.

Postawa setnika, pełna wiary i pokory została uznana przez Kościół, jako najdoskonalsza i najbardziej odpowiednia do przyjmowania  uzdrawiającej mocy Eucharystii, w Komunii świętej.

Oto dalsze słowa setnika:

„I dlatego ja sam nie uważałem się za godnego przyjść do Ciebie”.

Nigdy nie będziemy godni w przyjmowaniu samego Jezusa w Komunii świętej. Stąd postawa szacunku i uniżenia jest godna tej wielkiej chwili, kiedy samego Jezusa spożywamy w czasie Eucharystii.

5. Niesamowita wiara setnika w moc słowa.

„Lecz powiedz słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony”.

Już w Księdze Mądrości czytamy słowa: „Nie zioła ich uzdrowiły ani nie okłady,

lecz słowo Twe, Panie, co wszystko uzdrawia”. (Mdr 16,12).

W czasie Mszy świętej, podczas Liturgii słowa, czytane słowo Boże przez kapłana lub diakona ma szczególną moc. Po odczytaniu Ewangelii, kapłan mówi do wiernych: „Niech słowa Ewangelii zgładzą nasze grzechy”.

Jest to nawiązanie do słów Jezusa z Ewangelii według św. Jana, gdzie nasz Pan mówi do swoich uczniów: „ Wy już jesteście czyści dzięki słowu, które wypowiedziałem do was.”(J 15,3).

Wierzysz, jak setnik, poganin, w moc słowa Bożego, uzdrawiającą twoją duszę i ciało?

Posłuchajmy dalej setnika:

„Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź, a idzie; drugiemu: Chodź, a przychodzi; a mojemu słudze: Zrób to, a robi".

Setnik miał głębokie rozumienie słowa Bożego. Ale skąd to miał, tego nie wiem. Odbierał Jezusa, jako Pana wszechświata i wszystkich żywiołów tego świata, ba nawet jako Pana życia i śmierci.

Według setnika to Jezus jest tym, który decyduje swoim słowem, kto i ile lat będzie żył. I tak faktycznie jest! Jezus jest początkiem i końcem naszego życia.

Apostołowie tę prawdę odkryją dopiero po zmartwychwstaniu. A on, poganin, swoim rozumem rzymskim i pokornym sercem odkrył to, już teraz!

6. Zaskakująca reakcja Jezusa.

„Gdy Jezus to usłyszał, zadziwił się”.

Jezus dziwił się, bo poganin odkrył to, czego jego współtowarzysze, będąc przy nim przez trzy lata nie potrafili odkryć.

Zawstydza nas dzisiaj swoją wiarą ów poganin. A może i dobrze, ku naszej pokorze!

Modlitwa: Panie Jezu, dziękuję Ci dzisiaj, za tak wielką wiarę poganina, który ani Cię nie znała, ani nie miłował. Jego zwykła logika żołnierza rzymskiego, nakazywała uznać Ciebie za Pana i Zbawiciela. Uwierzył w moc Twojego słowa i doświadczył cudu uzdrowienia swojego sługi. Proszę Cię, abym z taką samą wiarą i pokorą słuchał Twojego słowa na każdej Mszy świętej. Amen.

Inne artykuły autora

Spotkanie ze Zmartwychwstałym

Kerygmat apostolski

Od Emaus do Jerozolimy