Peregrynacja figury św. Michała Archanioła nieustannie zostawia ślad w odwiedzanych parafiach, wspólnotach zakonnych i rodzinach. A ten zapisuje się nie tylko w sercach i pamięci ludzi, lecz także w księdze pamiątkowej, której karty odsłaniamy.
Trwającej już od pięciu lat Wielkiej Michalickiej Nowennie przed stuleciem zatwierdzenia Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła towarzyszy peregrynacja figury z Sanktuarium św. Michała Archanioła z Monte Sant’Angelo. Od 12 kwietnia 2013 roku figura ta peregrynowała po michalickich ośrodkach duszpasterskich i wychowawczych. Kult św. Michała Archanioła rozprzestrzenił się jednak na tyle, że ugościć pragnęło Go również coraz więcej parafii diecezjalnych. W ten sposób postać św. Michała znana na Gargano odwiedziła 670 parafii na terenie wszystkich polskich diecezji, 320 domów zakonnych, a także 120 szkół, domów dziecka, szpitali i domów pomocy społecznej. Wierni doświadczyli w tym czasie wielu łask płynących z modlitwy za pośrednictwem Wodza Niebieskich Zastępów, a ok. 300 000 osób zdecydowało się na przyjęcie szkaplerza św. Michała. Złota Księga Peregrynacji to zapis duchowej wędrówki i owoców nawiedzenia figury, który pozostawili w niej proboszczowie parafii oraz przełożeni nawiedzanych placówek i domów zakonnych. Bogactwo treści zachęciło nas do prezentacji wybranych wpisów, które, miejmy nadzieję, umocnią serca czytelników w wyznawaniu hasła Któż jak Bóg! Zawartość pamiątkowej księgi to zdjęcia z wizyty figury w parafiach, specjalnie przygotowane pocztówki i słowa podziękowań ozdobione ornamentami. Karty Złotej Księgi Peregrynacji to pamiętnik z bardzo osobistego spotkania. Wśród nich są małe dzieła sztuki, w których powstanie włożono wiele serca, pracy i czasu. A wszystko to, aby mocniej wybrzmiały słowa: „Dziękujemy Ci, Święty Michale”.
W życiu świętych i błogosławionych
Jeden z wymiarów księgi to zapis relacji, jaką ze św. Michałem Archaniołem mieli święci i błogosławieni. Relacja ta wpływała niekiedy na charyzmat całych zgromadzeń zakonnych. Po peregrynacji w domu Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej czytamy wpis o duchowości jego założycielki, s. Marii Karłowskiej: Archanielskie hasło stanowiło jakoby Jej osobiste wezwanie na specjalną drogę życia, co można rozumieć także jako wskazanie kierunku drogi życia zakonnego i apostolskiego każdej siostry pasterki. Silną więź ze św. Michałem Archaniołem miała także kolejna wielka święta Kościoła, Teresa od Dzieciątka Jezus. Siostry karmelitanki przywołują w księdze jej słowa: Świętych, do których szczególne miałam nabożeństwo wzywałam, aby mnie wyzwolili z mocy złego ducha. Odprawiałam nowenny i polecałam siebie św. Hilarionowi i św. Michałowi Archaniołowi, do którego z tego powodu gorętsze jeszcze niż przedtem powzięłam nabożeństwo. W chwilach wewnętrznych strapień i udręk powzięłam gorące nabożeństwo do św. Michała Archanioła i nigdy się nie zawiodłam – takie słowa św. Teresy zapisały karmelitanki z Elbląga. W jeszcze innym miejscu czytamy: Adoruj zawsze z nami Pana Jezusa w Eucharystii. Można przypuszczać, że słowa Sióstr Służebnic od Wieczystej Adoracji są nawiązaniem do jednego z wezwań litanii do św. Michała Archanioła, który nazywany jest tam „Przewodnikiem w modlitwie”. Akty oddania i przyjaźni ze świętym bywają w księdze jeszcze bardziej radykalne. Bez reszty i na przepadłe – tak gorliwie powierzały się pod opiekę św. Michała Archanioła Siostry Norbertanki z Imbramowic. Takich przykładów oddania się pod skrzydła ochrony Anielskiego Wodza przywołać można wiele. Dokonywały się one szczególnie po przyjęciu przez uczestników peregrynacji szkaplerza św. Michała Archanioła.
Anioł w dom – Bóg w dom
Bałem się, że ludzie nie przyjdą – tyle ciepła i pokoju wstąpiło w serca parafian i gości – napisał proboszcz jednej z nawiedzanych parafii. Inny kapłan, znając troski swojej „owczarni”, szczerymi słowami prosił: Uzdrów to, co chore, ulecz serca zbolałe, daj siły do przełamywania słabości i skłonności do grzechu; złącz rozbite rodziny i czuwaj nad każdą rodziną. Kolejny z księży, głoszący konferencje i sprawujący mszę świętą podczas peregrynacji, zapisał: Dziękujemy za trud głoszenia Bożego Słowa i piękne świadectwo wiary i czci św. Michała. Dziękujemy księżom michalitom za to, że stali się wspaniałymi Przekazicielami Orędzia Zbawienia, które mocno wybrzmiało w sercach Parafian – czytamy w księdze słowa wdzięczności.
Ale nie tylko kaplice i kościoły były nawiedzane przez Archanioła. Na Jego szlaku znalazły się też między innymi domy opieki dla osób starszych. Po jednej takiej wizycie czytamy modlitwę opiekunów: Oddajemy Ci wszystkich seniorów, umocnij ich, swoją mocą doprowadź zwycięsko do spotkania z Ojcem Przedwiecznym. Ze św. Michałem spotykali się także młodzi w świetlicach opiekuńczych i domach dziecka, trafił on też do chorych przebywających w ośrodkach rehabilitacyjnych i opiekuńczych. Figura św. Michała Archanioła miała także przystanek na mycie i renowację. Pamiątkę po tym postoju pozostawiły w księdze Siostry Karmelitanki Bose z Tarnowa. Do wpisu dołączona została pocztówka przedstawiająca św. Teresę od Dzieciątka Jezus niosącą serce jako tarczę i miecz oraz cytat: Twoją bronią powinna być miłość.
* * * Niektóre wspólnoty podejmują po peregrynacji długotrwałe postanowienia, aby jej owoce były bardziej obfite. Bardzo poruszającą praktyką, która umacnia kult św. Michała Archanioła w parafii w Godzikowicach, jest zapoczątkowanie peregrynacji małej figury po domach oraz wprowadzenie w stały harmonogram parafialny nabożeństwa ku czci św. Michała. Pewna parafia pozostawiła zaś po sobie takie zobowiązanie: Pragniemy dalej oddawać cześć św. Michałowi Archaniołowi przez odmawianie modlitwy papieża Leona XIII po każdej mszy św.
Poezją i prozą
W Złotej Księdze Pamiątkowej pojawiły się też wiersze. Publikujemy jeden z nich, pozostawiony po peregrynacji w Opolu-Półwsi. Niech złożone w nim wyznanie pomieści wszystkie zapisane na kartach myśli, stając się swoistą modlitwą do Anioła Pokoju:
Któż jak Bóg! Kiedyś krzyknąłeś, ruszając na hufce szatańskie. Teraz my, twoi czciciele, chcemy iść w imię Pańskie.
Dziś w świecie – okruchy wiary, dziś w świecie – krople miłości, a grzechu morze rozlane po wzgórza nienawiści i złości.
Usypiemy z okruchów wiary góry nieskończoności, utkamy ze wszystkich kropli największy ocean miłości.
I krzykniemy wtedy za Tobą Święty Michale Archaniele: „Któż jak Bóg Naszym Panem i Zbawicielem”.
