(Tt 3, 1-7) Umiłowany: Przypominaj wszystkim, że powinni podporządkować się zwierzchnim władzom, słuchać ich i okazywać gotowość do wszelkiego dobrego czynu: nikogo nie lżyć, unikać sporów, odznaczać się uprzejmością, okazywać każdemu człowiekowi wszelką łagodność. Niegdyś bowiem i my byliśmy nierozumni, oporni, błądzący, służyliśmy różnym żądzom i rozkoszom, żyjąc w złości i zawiści, godni obrzydzenia, pełni nienawiści jedni ku drugim. Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela naszego, Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.
W Dniu Święta Niepodległości naszej Ojczyzny, należałoby się pochylić nad kondycja naszą jako Polaków.
Słyszymy dzisiaj napomnienie św. Pawła skierowane do przełożonych Kościoła na Krecie.
„Przypominaj wszystkim, że powinni podporządkować się zwierzchnim władzom, słuchać ich i okazywać gotowość do wszelkiego dobrego czynu: nikogo nie lżyć, unikać sporów, odznaczać się uprzejmością, okazywać każdemu człowiekowi wszelką łagodność.”
Jak mamy te powyższe słowa rozumieć w naszym: domu , w pracy, w służbie dla swojej Ojczyzny, nosząc ją we własnym sercu jako ojcowiznę z dziada pradziada.
1. Odrzucać podział, aby nie być zgorszeniem.
Co jest największym zgorszeniem dla Boga?
Jan Paweł II w Encyklice „Ut unum sint” pisze:” Czyż jest możliwe, byśmy pozostawali podzieleni, jeżeli przez Chrzest zostaliśmy „zanurzeni” w śmierci Chrystusa, to znaczy w tym właśnie akcie, przez który Bóg za sprawą Syna obalił mury podziałów? Podział „jawnie sprzeciwia się woli Chrystusa, jest zgorszeniem dla świata, i przy tym szkodzi najświętszej sprawie przepowiadania Ewangelii wszelkiemu stworzeniu”.(w.6)
Podział w małżeństwie, podział w rodzinie, podział w narodzie i podział w kościele, oto największe zgorszenie dla świata i przed obliczem Boga.
Stąd ducha chrześcijańskiego można poznać w ludziach po dążeniu do jedności i to na każdej płaszczyźnie życia.
O czym właśnie mówi dalej papież: „Wierzyć w Chrystusa znaczy pragnąć jedności; pragnąć jedności znaczy pragnąć Kościoła; pragnąć Kościoła znaczy pragnąć komunii łaski, która odpowiada zamysłowi Ojca, powziętemu przed wszystkimi wiekami. Taki właśnie jest sens modlitwy Chrystusa: „ut unum sint”- „aby byli jedno”.(w.9).
2. Duch przebaczenia.
„Gdy zaś ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela naszego, Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym”.
Dalej w Ojczyźnie naszej potrzeba ducha przebaczenie.
Duch przebaczenia domaga się od nas postawy:
• Modlitwy z prośba o Łaskę przebaczenia,
• Stawania w prawdzie i sprawiedliwości, przez rozmowę i upomnienie.
• Podanie dłoni na znak pojednania.
3. Bóg, Honor, Ojczyzna.
BÓG.
Zawołanie św. Michała arch. „Któż jak Bóg” przypomina nam o ciągłym czuwaniu nad porządkowaniem w sobie hierarchii wartości.
- Na pierwszym miejscu ma być pielęgnowana świadomość nieustannego oddawania chwały Bogu w realizacji powołania, w pracy i w relacjach międzyludzkich.
- Na drugim, podporządkowanie się zależności związku małżeńskiego między żoną i mężem i wzajemna służba względem siebie.
- Trzecie miejsce zajmują dzieci i wszystko co się wiąże z darem macierzyństwa i ojcostwa.
- Czwarte to podjęcie trudu pracy jako wyraz troski i odpowiedzialności za rodzinę.
- piąte wiąże się z tym wszystkim co nazwiemy, odpoczynkiem i rekreacją, kulturą i zdobywaniem wiedzy.
HONOR.
- To wierność własnej tożsamości i temu kim się jest.
Jestem Polakiem, katolikiem, mężem, żoną, osobą samotną czy konsekrowaną.
- Ta wierność temu kim się jest wymaga od nas wiele odwagi i hartu ducha, czyli stałości charakteru. - - Niestety wielu mamy jeszcze w Polsce konformistów: w polityce, salonowców w hierarchii, zalęknionych „niezawisłych” sędziów, prokuratorów, nauczycieli bojących się głosić prawdę i ludzi zaprzedanych, skorumpowanych.
OJCZYZNA.
- To obowiązek szanowania ojcowizny, tradycji i ziemi ciężko zdobywanej i odzyskiwanej krwią bohaterów i męczenników.
- To wiara i kultura w tysiącletniej tradycji narodu, biorącego swój początek od Chrztu św.
- To historia narodu ukazująca w prawdzie losy: królów, władców, świętych i poszczególnych ludzi przynoszących honor i dumę narodową.
- To również świadomość „Judaszów”, „Targowicy”, magnaterii szukającej własnej korzyści, zaprzedanych władców, którym ziemia polska zawsze wybacza.
Dla współczesnych liberalnych kosmopolitów, tzw. Europejczyków ziemia ta jest lepsza, gdzie im lepiej płacą. Ale o tym nie dzisiaj.
Jako Polacy trwajmy więc w jedności z Bogiem, Kościołem i Ewangelią. Urazy chętnie darujmy, grubych kresek już nie róbmy, ale domagajmy się prawdy i sprawiedliwości. A wierni Bogu, wytrwali w Honorze i pełni miłości do Ojczyzny i odpowiedzialni za nią nie zaniedbujmy naszych obowiązków. Amen.
