Drodzy Parafianie!

Już po raz kolejny rozpoczynamy Adwent, który ma nas przygotować na Święta Bożego Narodzenia. Ale najpierw ma nas także przygotować na powtórne przyjście Pana Jezusa, które kiedyś nastąpi. Można by zapytać: który to już Adwent w naszym życiu? Ile było tych adwentowych postanowień, ile było tej adwentowej mobilizacji, żeby dobrze przeżyć te kilka zaledwie tygodni? Z czegoś zrezygnować, do czegoś innego się zmobilizować, przyjść na roraty, więcej się pomodlić? A wszystko po to, żeby Święta Bożego Narodzenia nam nie uciekły, żeby godnie je przeżyć. Dziś to szczególnie ważne, bo często ma się wrażenie, że wszystko w te Święta dla wielu ludzi jest ważne oprócz Jezusa, który się rodzi. Ma się wrażenie, że wszystko jest istotne, tylko mówienie o Bogu jest wstydliwe i krępujące.

W dzisiejszą, pierwszą niedzielę Adwentu Pan Jezus mówi do nas: „Czuwajcie więc, bo nie wiecie, w którym dniu Pan wasz przyjdzie… i wy bądźcie gotowi, bo w chwili której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie”. Powołani jesteśmy do wieczności, do życia w niebie. I ten cel życia musimy w sobie nosić, on musi nam stale przyświecać.

W pierwszą niedzielę Adwentu rozpoczynamy także nowy rok duszpasterski, który będzie realizowany pod hasłem Wierzę w Kościół Chrystusowy. „Wyrasta on - jak czytamy w Słowie Wstępnym do programu autorstwa bpa Andrzeja Czai - z analizy aktualnej sytuacji Kościoła i dość powszechnego uznawania jej, nie tylko pośród duchownych, za wyjątkowo trudną. By nie ulec frustracji czy wręcz rezygnacji z podjęcia dzieła odnowy i szukania dróg ku temu wiodących, uznano za pierwszorzędne zadanie na dziś i jutro Kościoła w Polsce obudzenie i umocnienie wiary w Kościół, bo zaczynamy wątpić w to dzieło Boga na ziemi, ustanowione dla nas, grzesznych, z myślą o naszym zbawieniu”. Ks. Biskup zwraca uwagę na wzrastający poziom ignorancji i niewiedzy na temat tego, czym jest Kościół w swej istocie a co za tym idzie, brak zaufania do Kościoła i podważanie sensu jego funkcjonowania w świecie.

Na czym polega zamysł nowego programu duszpasterskiego? – na nowo zobaczyć, rozważyć i zastosować w swoim życiu to, że pomimo wielu trudnych spraw w dzisiejszym Kościele trzeba nam wierzyć w Kościół i wierzyć Kościołowi. Wiara w Kościół to bowiem konkretyzacja wiary w Boga, który nam się objawił jako Emmanuel (Bóg z nami).

Adwent to oczekiwanie na nową rzeczywistość w ciemnościach, symbolizujących człowieka pogrążonego w grzechu. Zawsze ten mrok swoim blaskiem rozjaśnia Najświętsza Maryja Panna, szczególnie czczona w adwencie. Każda ciemność rodzi tęsknotę za światłem. W tym szczególnym czasie, dzieje się coś nadzwyczajnego. W ciemnościach poranka, często gdy jest śnieg i chłód na ulicach, zaczynają pojawiać się ludzie, którzy idą do świątyni. Nie rzadko małe dzieci z lampionami, które własnoręcznie wykonały, śpieszą się by zdążyć na Mszę św. sprawowaną przed świtem. To niezwykły klimat, który zapamiętujemy na całe życie.

W naszym kościele jak co roku roraty będą o godz. 6.00. Bardzo serdecznie was zapraszam, niech będą one tak piękne jak w lata minione, niech nas dobrze przygotują do radości Bożonarodzeniowej.

O oprawę liturgiczną proszę poszczególne wspólnoty: w poniedziałek – Bractwo Adoracyjne; we wtorek – Odnowa Ducha św.; w środę – młodzież; w czwartek – Służba Liturgiczna Ołtarza; piątek – dzieci; sobota – Żywy Różaniec i Domowy Kościół.

Błogosławionego adwentu!

Ks. proboszcz Kazimierz Joniec CSMA