Kancelaria znajduje się w budynku Domu Zakonnego. Parafie w Polsce mają charakter terytorialny, w takim znaczeniu, że do parafii należą wszystkie osoby, które zamieszkują w jej granicach administracyjnych. Chodzi tu nie tyle o zameldowanie (co wiemy z doświadczenia często jest fikcją), ale o faktyczne zamieszkanie. To stałe lub tymczasowe zamieszkanie traci się przez odejście z miejsca połączone z zamiarem nie powracania (por. kan. 106 KPK).
Zatem moją parafią jest ta, na której terenie obecnie mieszkam (od min. 3 miesięcy) i proboszcz tej parafii jest moim duszpasterzem.
Jest dobrym zwyczajem zgłaszanie się nowych parafian do biura parafialnego w celu „zapisania się” w swojej parafii. Okazją do tego „zapisania się” są odwiedziny duszpasterskie, czyli kolęda, kiedy to duszpasterz wychodzi nijako naprzeciw swoich nowych parafian. Stąd min. bardzo ważna jest obecność wiernych podczas wizyty duszpasterskiej, jako potwierdzenie przebywania na terytorium parafii.
Słowo „zapisać się” zostało zaznaczone w cudzysłowie, ponieważ nie od tego aktu zależy przynależność do parafii, ale od rzeczywistego zamieszkania. W owym „zapisaniu się” chodzi raczej o przyznanie się do swojej parafii, tak by w odpowiednich sytuacjach parafia mogła przyznać się do swego parafianina czy parafianki, a mówiąc dokładniej, aby proboszcz tej parafii mógł w sposób odpowiedzialny wystawić opinię dotyczącą praktyk czy moralności swoim parafianom. Opinię tę jednak będzie w stanie wystawić, jeśli będzie miał możliwość poznać swoich parafian.
Prawo Kanoniczne nie posługuje się pojęciem „zameldowania”. Przynależność do parafii zależy od „zamieszkania” czyli faktycznego przebywania na terytorium parafii. Dlatego wszelkie formalności dotyczące udzielania sakramentów chrztu, I komunii św., bierzmowania, małżeństwa oraz celebracji pogrzebu katolickiego są prowadzone zgodnie z przepisami Prawa Kanoniczego czyli wg zamieszkania w parafii.