Historia naszej parafii

Księża Michalici po wojnie rozpoczęli pracę duszpasterską w parafii przy kościele Świętej Trójcy ul. Solec 61 w Warszawie, aż do lat 80-tch XX wieku. W tym czasie Przełożony Generalny ks. Aleksander Ogrodnik zwrócił się z prośbą do ks. kardynała Stefana Wyszyńskiego o możliwość otrzymana własnej parafii w Warszawie dla Zgromadzenia św. Michała Archanioła. Ksiądz Prymas zaproponował by poszukać w Warszawie działki i wybudować nowy kościół, gdyż kościół na Solcu, gdzie pracowali Michalici, należał do zakonu trynitarzy. Następnie ks. Józef Żak CSMA w 1980 roku został skierowany do pracy  duszpasterskiej w parafii św. Józefa na Kole, ul. Deotymy 41, gdzie zapoznawał się ze strukturą dynamicznie rozwijającej się parafii na Kole. Przy bardzo dużej życzliwości proboszcza parafii ks. Leopolda Bogdana Sotkiewicza a następnie przy wsparciu kolejnego proboszcza ks. Jana Sikorskiego, ks. Józef Żak CSMA został ustanowiony wikariuszem parafii i rozpoczął starania o możliwość budowy kościoła na Bemowie-Lotnisku, który to teren podlegał parafii św. Józefa na Kole.

Oprócz ks. Józefa Żaka, przybyli do pracy duszpasterskiej kolejni michalici: ks. Jan Bielecki, ks. Henryk Śnieżek, ks. Józef Penc, którzy w 1983 roku zamieszkali na ostatnim piętrze bloku przy Gołuchowskiej 9. Odprawiano już w tym czasie Msze św. przy polowym krzyżu i powstała kontenerowa kaplica oraz zakrystia, obok samochodowej giełdy. Jak wspomina jeden z księży pełno tu było w niedzielę ludzi. Jedni chcieli sprzedać samochód, inni okazyjne kupić.

Teren dzisiejszego lotniska na początku XX wieku znany był jako Piaski lub Szwedzkie Wysota (Szwedzkie Wzgórza), co miało zapewne związek z wyzierającymi od strony Puszczy Kampinoskiej wydmami, jak i wojennymi dziejami Bemowa z okresu wojen szwedzkich. Podczas zaborów Piaski były prawdopodobnie wykorzystywane przez samoloty wojskowe carskiej Rosji, a później kaiserowskich Niemiec. W 1918 roku powstała tu jedna z filii Instytutu Badań Techniki Lotniczej, późniejszego Instytutu Technicznego Lotnictwa. W okresie II wojny światowej wykorzystywane było prawdopodobnie jako lotnisko trawiaste. Po zakończeniu wojny obszar Bemowa został zajęty przez wojsko, które wybudowało tu duże lotnisko dla samolotów odrzutowych, a sam obszar pojawił się na mapach Warszawy dopiero na przełomie lat 70 i 80 ubiegłego wieku. Ostatnia nazwa Lotnisko Babice wzięła się od Fortu Babice.

Stan wojenny mocno utrudnił starania o wydanie pozwolenia na budowę nowego kościoła. Po roku od jego wprowadzenia Urząd Miasta wydał stosowne dokumenty, umożliwiające budowę punktu katechetycznego wraz z zapleczem socjalnym. W sierpniu 1982 roku po uprzednich ustaleniach między Kurią Metropolitarną Warszawską i przełożonymi zakonnymi a władzami miejskimi rozpoczęto porządkowanie terenu, który wkrótce miał się stać placem budowy nowego kościoła. Wcześniej Urząd Dzielnicy Warszawa - Wola przekazał działkę na osiedlu Bemowo II w  wieczyste użytkowanie Zgromadzenia Św. Michała Archanioła.

Dnia 5 września 1982 roku na placu stanął krzyż i barak pełniący odtąd rolę prowizorycznej kaplicy, w której pierwszą mszę św. odprawił bp Jerzy Modzelewski. Ustalono stały porządek mszy świętych. Rozpoczęła się także regularna katechizacja. Ten wrześniowy dzień jest pierwszym oficjalnym dniem pracy Michalitów na Bemowie.  Wkrótce przybywają także pierwsze Siostry Michalitki. Dnia 01 października wszedł w życie dekret abp. J. Glempa nadający michalickiemu ośrodkowi na Bemowie, tytuł Najświętszej Maryi Panny Królowej Aniołów.

Wiosną 1983 roku Kuria Metropolitalna przyjęła projekt obiektów sakralnych autorstwa Jerzego Grączewkiego i Tadeusza Nyczaka. Zatwierdziło go także miasto. W lipcu ruszyła budowa kaplicy, którą w grudniu oddano do użytku. Na początku nowego roku Urząd Dzielnicy Wola przyznał dodatkowy teren  i wydał pozwolenie na budowę plebanii i części katechetycznej. 13 maja kaplicę i salki poświęcił bp Kazimierz Romaniuk. Udzielił także wtedy pierwszego w historii tej wspólnoty bierzmowania. Jeszcze przez 10 lat kaplica służyła mieszkańcom coraz większego osiedla. Przed wakacjami 1984 roku, pod kierunkiem inż. Adama Kroczaka rozpoczęto budowę domu parafialnego.

16 lipca tego roku zakończyła się misja Ks. Józefa Żaka. Nowym rektorem kaplicy mianowany został Ks. Stanisław Morawski. Jeszcze w listopadzie złożono w Urzędzie Miasta plany budowy kościoła, które po dwóch miesiącach zostały zatwierdzone. Wczesną wiosną, przygotowując wykopy pod fundamenty nowej świątyni, wywieziono 10 tys. m3 ziemi. Kierownikiem budowy został inż. Jan Dudek z Krakowa. Budowa kościoła i Kaplicy Aniołów trwała następne 10 lat.

Kolejnym wielkim dniem okazał się 22 czerwca 1986 roku. Wtedy to Prymas Polski Kard. Józef Glemp, dokonał wmurowania kamienia węgielnego. Jesienią w oddanym do użytku pierwszym skrzydle domu parafialnego zamieszkał Ks. Stanisław Morawski i księża współpracownicy, duszpasterze parafii.

01 marca 1988 roku, Ksiądz Prymas Józef Glemp dekretem ustanowił parafię z wszystkim prawami. Pół roku później, ówczesny Generał Ks. Jan Chrapek, ustanawia na Bemowie, Dom Zakonny Księży Michalitów, którego dyrektorem zostaje pierwszy proboszcz Ks. Stanisław Morawski.

W czerwcu 1993 roku poświęcona została nowa kaplica, w której pół roku wcześniej odprawiono pierwszą pasterkę. Od początku wraz z parafią, tworzyła się, w duchu michalickim, przestrzeń dla młodzieży. Wraz z kaplicą oddano dla nich siłownię i kawiarenkę U Michała, a w roku następnym studio muzyczne. Przed świętami Bożego Narodzenia 1993 zmieniona została także nazwa ulicy. Tym samym parafia zyskała nowy adres. Dotychczasowy Szareckiego 7, zastąpił Ks. Markiewicza 1 (założyciela Michalitów).

Kolejne trzy lata to okres bardzo intensywnych prac wewnątrz kościoła. Architektem wystroju kościoła i kaplicy adoracyjnej jest prof. Wincenty Kućma z Krakowa. Dnia 9 grudnia 1996 roku nastąpiło poświęcenie kościoła (konsekracja). Dla każdej parafii jest to jedno z ważniejszych wydarzeń w jej historii. W obecności biskupa Jana Chrapka, ówczesnego toruńskiego biskupa pomocniczego, wielu kapłanów wśród których nie mogło zabraknąć przełożonego generalnego ks. Kazimierza Tomaszewskiego i pierwszego administratora parafii Ks. Józefa Żaka, aktu poświęcenia dokonał Kard. Józef Glemp, metropolita warszawski.

Kolejnym etapem w historii bemowskiej wspólnoty było mianowanie nowego proboszcza. W sierpniu 1997 roku, po 13 latach pasterzowania Ks. Stanisława Morawskiego, funkcję tę objął Ks. Karol Dąbrowski, i pełnił ją przez dziewięć lat. Nowy rozdział otworzyła kolejna zmiana pasterza parafii. Dnia 25 lipca 2004  został nim ks. Józef Groński. Natomiast w niedzielę, 28 lipca 2013 r., w kościele parafialnym odbyło się uroczyste wprowadzenie na urząd nowego proboszcza parafii ks. Rafała Kamińskiego. Pełnił tę funkcję tylko trzy lata, bo na Kapitule Generalnej Zgromadzenia św. Michała Archanioła dnia 25.04.2016 roku został wybrany wikariuszem generalnym. Funkcję proboszcza 30 lipca 2016 roku objął ks. Kazimierz Joniec i pełnił ją do 31 lipca 2025 roku.

Od 10 sierpnia 2025 roku urząd proboszcza i przełożonego Domu Zakonnego pełni ks. Czesław Kustra CSMA.