Jubileusze malżeńskie

22 października podczas uroczystej Mszy Świętej o godz. 11:30 małżeństwa przeżywające w tym roku swoje jubileusze odnowiły przysięgę małżeńską.

Uroczystej odnowie przysięgi przewodniczył JE ks. bp Tadeusz Pikus oraz ks. proboszcz Kazimierz Joniec. W krótkim przemówieniu do jubilatów ksiądz biskup podzielił się refleksją dotyczącą znaczenia rodziny oraz znaku jakim dla świata jest jedność małżeńska.

Jubileusz, Rok Jubileuszowy lub inaczej Rok Święty sięga tradycją Starego Testamentu (zob. Kpł 25,10-12). Co 50 lat obchodzono w Izraelu rok jubileuszowy, którego rozpoczęcie oznajmiano dęciem w róg - jobel, stąd nazwa - jubileusz. Do tej tradycji nawiązał papież Jan Paweł II w swoim liście Tertio millenio adveniente (TMA), przygotowując Kościół do Jubileuszu Roku 2000. Przypomniał Ojciec Święty w swoim liście, że rok jubileuszowy przywracał równość między wszystkimi synami Izraela, dając nowe możliwości rodzinom zubożałym, które utraciły swoje posiadłości, a nawet wolność osobistą do ich odzyskania. Święty rok przypominał też bogatym, że przyjdzie czas, że ich niewolnicy izraelscy znów będą im równi i będą mieli możliwość upomnieć się o należne im prawa. Działalność mesjańska Chrystusa była swoistym czasem jubileuszowym, czasem łaski od Pana. Kościół skorzystał z tej biblijnej tradycji, ogłaszając lata jubileuszowe nie tylko w mieście Rzymie, ale i poza nim. Jan Paweł II podkreślił, że są również jubileusze w życiu indywidualnych osób i zwykle łączą się one z datą urodzin, chrztu, bierzmowania, pierwszej Komunii św., ślubów zakonnych, święceń kapłańskich lub biskupich, zawarcia sakramentu małżeństwa. Niektóre z tych rocznic obchodzi się na sposób świecki, ale chrześcijanie, jak uczy papież, nadają im charakter religijny. "W znaczeniu chrześcijańskim każdy bowiem Jubileusz: 25-lecia kapłaństwa czy małżeństwa nazywany srebrnym, 50-lecia natomiast złotym, a 60-lecia diamentowym - stanowi szczególny rok łaski, którą dana osoba otrzymała poprzez jeden z wymienionych sakramentów" (TMA 15).

W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy, że chrześcijańscy małżonkowie we właściwym sobie stanie i porządku życia posiadają swój własny dar we wspólnocie Kościoła, którym jest łaska sakramentu małżeństwa otrzymana w dniu ślubu. Dzięki niej małżonkowie mają możliwość udoskonalenia miłości małżeńskiej i umocnienia ich nierozerwalnej jedności. Przez tę łaskę sakramentalną podtrzymują się wzajemnie, z wdzięcznością przyjmują darowane im od Boga potomstwo i wychowują je do przyjaźni życia z Chrystusem. Za tę łaskę trzeba często Bogu dziękować, ale również prosić o jej umocnienie i pomnożenie. Taką sposobność dają wspomniane przez Ojca Świętego jubileusze, a także kolejne rocznice zawarcia związku małżeńskiego. Szczególnie po Soborze Watykańskim II zachęca się małżonków do obchodzenia srebrnego, złotego lub nawet diamentowego jubileuszu małżeństwa. Wtedy to Kościół razem z jubilatami, w uroczystej liturgii, składa Bogu dziękczynienie za otrzymane łaski, udziela im swojego błogosławieństwa i błaga Boga o dalszą dla nich pomoc.