Kolonia Sióstr Michalitek

W wakacyjnym wyjeździe do Dźwirzyna wzięły udział także dziewczynki z rodzin sióstr, w sumie 30 osób. Kierownikiem wyjazdu była s. Diana Jonczyk. W posłudze, w charakterze wychowawcy brały udział także s. Kinga Walkiewicz z Krakowa oraz p. Katarzyna Sura z Przemyśla. W przygotowaniach dużą pomocą służyła s. przeł. Dawida Ryll.

Kolonia która trwała od 22.06.-02.07.b.r., rozpoczęła się zapoznaniem z zasadami bezpieczeństwa, które zaprezentowali fachowcy – pani pielęgniarka oraz pan ratownik. Program formacyjny wyjazdu był oparty na temacie „Podaj rękę swemu bratu, niechaj nikt nie czuje się sam”.

W trakcie pobytu nad Bałtykiem, oczywiście poza gorącym piaskiem na plaży i morskimi falami, nie brakowało rozmaitych atrakcji. Dziewczynki odwiedziły park linowy w Dźwirzynie, Park Rozrywki „Dziki Zachód”, Oceanarium, molo oraz Muzeum 6D w Kołobrzegu. Miały także okazję zobaczyć atrakcje tego miasta, podróżując po nim meleksami, razem z przewodnikiem. Małe podróżniczki odbyły także rejs statkiem „Monika”, a wieczorami podziwiając zachód słońca, spędzały czas na zabawie podczas pogodnych wieczorów.
Nie brakowało tańców, dyskotek, czy malowania twarzy. Podzielone na grupy limonek, śliweczek i cytrynek, świetnie integrowały się, wykorzystując czas wakacji do budowania relacji i zawierania nowych znajomości. Sprzyjało temu także rozpalone ognisko, czy wspólne wyjścia na zakup pamiątek.

Dziewczynki zostały zaproszone do udziału w licznych kolonijnych konkursach, np. konkursie czystości, konkursie figur piaskowych, cichym przyjacielu, konkursie na pamiętnik kolonijny, festiwalu „Mam Talent”, czy też dla bardziej uzdolnionych artystycznie, konkursie plastycznym: „Dźwirzyno widziane moimi oczami”.

Niedzielną Eucharystię cała kolonijna wspólnota przeżyła w katedrze p.w. Wniebowzięcia NMP w Kołobrzegu, dziękując Jezusowi za wszystkie łaski minionego roku szkolnego i prosząc o bezpieczne, błogosławione wakacje.

Wszystko co dobre, szybko się kończy, a więc nadszedł też dzień powrotu do Warszawy. Na miejscu, na placu kościelnym, czekali już stęsknieni za dziećmi rodzice. Dziewczynki pełne entuzjazmu i radości płynącej z dobrze spędzonego czasu, na koniec zatańczyły dla swoich najbliższych. Niech Pan będzie uwielbiony w tym czasie i wszystkich udzielonych nam łaskach!

Tekst i zdjęcia: s. Diana Jonczyk CSSM