Bierzmowanie

Bierzmowanie - sakrament dojrzałości chrześcijańskiej

Słowo bierzmowanie pochodzi od czeskiego: „birmovati” - utwierdzać, łacińskiego „confirmatio” - umocnienie. Bierzmowanie to inaczej sakrament inicjacji chrześcijańskiej ściśle związany z chrztem św., gdyż stanowi rozwinięcie i usytuowanie nadprzyrodzonego bytu chrześcijanina w mocy Ducha Świętego. Uzdalnia przez to człowieka do świadomego udziału w budowaniu wspólnoty Kościoła. Teologia bierzmowania ma ścisły związek z tajemnicą odrodzenia z grzechów przez osiągnięcie nowego życia Bożego oraz z tajemnicą usytuowania tego życia w mocy Ducha. Ten drugi moment wiąże się z osiągnięciem dojrzałości chrześcijańskiej, której znakiem i sakramentalnym urzeczywistnieniem jest właśnie bierzmowanie.

Przyjście Ducha Świętego

W pierwszych wiekach bierzmowani byli zarówno dorośli, jak i dzieci. Po upowszechnieniu się praktyki chrztu wymagano od rodziców, aby jak najszybciej po chrzcie stawili się z dzieckiem do bierzmowania u swojego biskupa. Od XIII stulecia, pod wpływem ówczesnych teologów, którzy uważali, że niemowlęta nie powinny przyjmować sakramentu bierzmowania, przesunięto wiek bierzmowanych na 3, 7, a nawet 14 rok życia. Bierzmowany powinien być w stanie łaski uświęcającej i odpowiednio przygotowany. W Polsce przyjmuje on nowe imię świętego patrona. Powinien mieć również świadka, którym może być tylko osoba bierzmowana powyżej 14. roku życia, znająca prawdy wiary.

Zdjęcia: Bernard Rozen